ဗိုလ္ခ်ဳပ္တပ္လွန္႔သံ

ခႏၲီတရား၊ သည္းခံျငား၊ စိတ္ထားဘယ္သို႔ျဖည့္သနည္း။

လူမိုက္အမႈ၊ ငါျပန္ျပဳလွ်င္၊ သူလိုငါလည္း၊ လူမိုက္ပဲဟု၊ စိတ္ထဲေတြးဆ၊ ေအးျမျမႏွင့္၊ ေဒါသမထြက္၊ စိတ္မပ်က္၊  သက္သက္အနာခံသတည္း။

“ငါ့အေပၚ၌ လူမိုက္ျပဳေသာ ေစာ္ကားမႈကို ငါကျပန္ျပဳလွ်င္ ငါလည္းလူမိုက္ျဖစ္မွာပဲ”  ဟု စိတ္ထဲမွာ ေတြးဆ၍ ေဒါသမထြက္ဘဲ စိတ္ပ်က္အားငယ္လို႔လည္းမေနဘဲ၊  စိတ္ေအးေအးႏွင့္ မိမိကသာ အနာခံလိုက္ျခင္း သည္ ခႏၲီပါရမီ၏ သေဘာတည္း။ (အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၊ ႐ုပ္စံုဗုဒၶ၀င္အေမးအေျဖ စာမ်က္ႏွာ-၂၆) ဟူေသာ စာပိုဒ္ပါ ဆရာေတာ္အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ)၏ “ခႏၲီပါရမီ” ဘာသာေရးေဆာင္းပါးအား ဖတ္႐ႈမိစဥ္ မိမိ၏ အတိတ္ ကာလမ်ားဆီမွ ပံုရိပ္မ်ားကို ၿဖိဳးခနဲ ဖ်တ္ခနဲ ေပၚလာမိသည္။

အခ်ိန္ကား ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ။ ေနပူမိုးရြာထဲ ဖိနပ္မပါဘဲႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း လွည့္လည္၍ ေမတၱာပို႔သ ဆုေတာင္းေပးေနၾကသည့္ ဗုဒၶ၏သားေတာ္ သံဃာေတာ္တို႔အတြက္ ဆြမ္းဘုန္းေပးရန္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္ေပၚေန၍ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္၏ အေရွ႕ဘက္မုဒ္ဦး (ေၾကးသြန္းဘုရားႀကီး)တြင္ ေခတၱ ၾကြေရာက္သီတင္းသံုး နားေနၾကစဥ္ မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ ဆြမ္းဆက္ကပ္ရန္အတြက္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ မိမိတို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားတင္မက သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေမတၱာတန္ခိုးေၾကာင့္ အျခားေသာဘာသာ၀င္မ်ားကပါ ၀င္ေရာက္လွဴဒါန္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။

ထုိစဥ္အခါက မိမိသည္ တိုင္းျပည္မၿငိမ္သက္ေစရန္ ဆႏၵမရွိ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈကို ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိ၊ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပမႈတြင္လည္း ပါ၀င္ျခင္းမ႐ွိ၊ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကိုမျပဳ . . . အဆံုးစြန္ေျပာရေသာ္ မိမိ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆိုမႈကို ျပဳျခင္းမရွိဘဲ သံဃာေတာ္မ်ားအား ႐ုိေသ၀ပ္တြား လက္အုပ္မိုး၍ ထမင္းဗူး(ဆြမ္း)မ်ားကို ပခံုးအထက္ လက္ႏွစ္ဖက္မေျမွာက္ဘဲ (မေက်ာ္ဘဲ) ႐ိုေသ ကိုင္း႐ႈိင္းစြာ ဆြမ္းကပ္ခဲ့သည္ကို ပရိသတ္ႀကီးလည္း ျမင္ေတြ႔ရမည္မွာမလြဲေပ။

သို႔ေသာ္ . . . ဤသို႔ ဆြမ္းဆက္ကပ္မႈႀကီး၏ ေနာက္ဆက္တြဲဇာတ္လမ္းကား ျပည္ထဲေရး႐ုံးခ်ဳပ္၊ ေအာင္သေျပစစ္ေၾကာေရးစခန္းမ်ားဆီသို႔ ဘ၀ေပးကုသိုလ္ႏွင့္ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ေမးတဲ့သူက ေမး၊ ေျဖတဲ့သူက ေျဖ၊ စစ္တဲ့သူက စစ္၊ ေျပာတဲ့သူက ေျပာ . . . လိမ္ညာလို႔မရ။ အမွန္အတိုင္း ထြက္ဆိုၾကရသည္။ မိမိသည္ မည္သည့္ျပစ္မႈကိုမွ မလုပ္ခဲ့ဟု ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အနေႏၲာ အနႏၲဂုဏ္ေက်းဇူးေၾကာင့္၄င္း၊  သမာေဒ၀နတ္ျမတ္အေပါင္း၏ ေမတၱာစြမ္းပကားတို႔ေၾကာင့္၄င္း၊ ယင္း႒ာနႀကီးမ်ား၌ ရက္ရွည္ ႏွစ္ရွည္မေနခဲ့ရ။ “ကိုယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ ကိုယ့္ထံ ျပန္လာမည္”ဆိုတဲ့ စကားမွန္ၿပီေဟ့ဟု ေၾကြးေၾကာ္မိေတာ့သည္။ ထို႒ာနႀကီးမွ မိမိ၏ေနအိမ္သို႔ ျပန္မည့္ေနရက္တြင္ ရဲမွဴးႀကီးမွ “ကဲ… ကိုေက်ာ္သူ၊ ခင္ဗ်ားအိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္၊ ခင္ဗ်ား ဒီကေနထြက္ၿပီး အျပင္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ႕ အႏုပညာလုပ္ငန္းနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္တာကိုဘဲ ျမင္ခ်င္ပါတယ္”တဲ့ဗ်ာ။ ဒါဘဲေပါ့ဗ်ာ… အမွန္တရားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ အမွန္တရားဘဲရွိတယ္ဆိုတာ။

မွားသြားၿပီဗ်။ အမွန္တရားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ အမွားေတြ၊ အာဃာတေတြ၊ မစၦိရိယေတြ၊ မုန္းတီးမႈေတြ . . . မ်ားစြာပါလား။ ကိုယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံလည္း ျပန္မလာေတာ့ပါလား…. ဟု တဒဂၤ ဖ်တ္ခနဲ စိတ္ထဲေပၚေပါက္ လာကာ ေဒါသစိတ္၊ နာက်ည္းစိတ္တို႔ ဖြားခနဲ…. ဖြားခနဲ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ေတာဘဲ ခိုရမလိုလို၊ လမ္းေပၚ ထြက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ရမလိုလို၊ လူဘဲ ႐ုိက္ရမလိုလို၊ ဆဲဘဲ ဆဲရမလိုလိုစတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္ေတြ ဖ်တ္ခနဲ ဖ်တ္ခနဲ ေပၚခဲ့မိသည္။

“(မင္း၊ ခင္ဗ်ား၊ ကိုေမာင္၊ ေက်ာ္သူ) ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ခြင့္ပိတ္လိုက္ျပီ”တဲ့ဗ်ာ။ ကဲ... ဒါဆို “လူမိုက္အမႈ၊ ငါျပန္ ျပဳလွ်င္၊ သူလိုငါလည္း၊ လူမိုက္ပဲ” ဟုဆိုတဲ့စကားအရ ငါဟာလူမိုက္လား၊ သူဟာလူမိုက္လားဟု စဥ္းစားမိ ေတာ့သည္။ “ငါက သံဃာေတာ္ကို ဆြမ္းဆက္ကပ္တာဘဲ လူမိုက္မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ငါရဲ႕အႏုပညာ လုပ္ငန္းေတြကိုပိတ္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ လုပ္ငန္းက လူမိုက္လား၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံးက လူမိုက္လား၊ ျပန္ၾကားေရး႒ာနက လူမိုက္လား….” ဟု မိမိစိတ္မွာ ဒြိဟျဖစ္ခဲ့ရသည္။

သို႔ေသာ္ . . . ငါးရာ့ငါးဆယ္ သရဘဂၤဇာတ္ေတာ္မွာ သရဘဂၤရေသ့က “ေလာကမွာ ေဒါသကို ပယ္သတ္ လိုက္ရင္ တစ္ရံတစ္ခါမွ် မစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူး” လို႔ေဟာၾကားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အသိတရား ၀င္လာမိေတာ့တယ္။ အဲဒီ သည္းခံျခင္းတရားသေဘာကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၿပီး “ေအာ္… ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္း၊ ရုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံး၊ ျပန္ၾကားေရးတို႔ေတြဟာ ငါ့ကို ခႏီၱပါရမီ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ လူေတြပါလား၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြပါလား”လို႔ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းလိုက္လို႔ မိမိရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ သည္းခံျခင္းဆိုတဲ့ တရားအသိ၊ တရားအားေတြ ၀င္လာမိေတာ့တယ္။

ေအာ္… ဒါဟာ ျဖစ္ခ်ိန္တန္ … ျဖစ္၊ ပ်က္ခ်ိန္တန္ … ပ်က္၊ ဘဘဦးသုခေျပာတဲ့ “ဘ၀သံသရာ” ဆိုတာ ပါလား။ ေကာင္းမႈျပဳေသာ္လည္း ေကာင္းက်ဳိးမျပဳ၊ မေကာင္းမႈျပဳေသာ္လည္း ေကာင္းက်ဳိးကျပဳ။ ဒါဘ၀ အဆက္ဆက္က ျပဳခဲ့တဲ့ မိမိရဲ႕ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ေတြနဲ႔ဘဲ သက္ဆိုင္ပါလားဆိုတဲ့ မိမိျပဳလုပ္ ေပးဆပ္ေနတဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)နဲ႔ ေန႔စဥ္ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ “အနိစၥ” ဆိုတာကို ျမင္ေတြ႔မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဒီလို “အနိစၥ” ဆိုတဲ့ အသိတရားနဲ႔အတူ မိမိ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွစၿပီး အမ်ားျပည္သူတို႔အတြက္ ကူညီေဖးမ ေပးဆပ္မႈေတြကို လုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွာဘဲ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကစၿပီး ဥကၠ႒အျဖစ္ ထဲထဲ ၀င္၀င္ ေန႔မအား၊ ညမအား ပိတ္ရက္ နားရက္မရွိဘဲ (အခမဲ့) ကူညီေဖးမမႈမ်ားျဖစ္ေသာ နာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ (အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး) စတဲ့ကုသိုလ္ျဖစ္ လုပ္ငန္းထဲတြင္ ေပးဆပ္မႈမ်ားကို ေျခစံုပစ္ ၀င္ေရာက္၍ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ မိမိႏွင့္ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ခဲ့ဖူးေသာ ႐ုပ္ရွင္အႏုပညာေလာကႀကီးထဲသို႔ မိမိရဲ႕ေျခလွမ္း လွမ္း၀င္ဖို႔ပင္ လံုး၀ မႀကိဳးစားခဲ့ေတာ့ေပ။ လူ႔ေလာကႀကီးထဲ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ (၃၁) ဘံုတြင္ မည္သည့္ဘံုတြင္မွ မလုပ္ႏုိင္ေသာ မရႏိုင္ေသာ ဤကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီးကို မိမိလက္မလႊတ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။

သို႔ေသာ္ . . . မိမိသည္ ဤနာေရးကူညီမႈ၊ ေဆး၀ါးကုသကူညီမႈ၊ ပညာေရးကူညီေဖးမမႈ၊ သဘာ၀ေဘး (အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး) ကူညီေဖးမ လွဴဒါန္းမႈတည္းဟူေသာ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီးကို ကူညီေဖးမ ေပးဆပ္ခဲ့မႈသည္ (၁၁)ႏွစ္ျပည့္ရန္ တစ္လအလိုအခ်ိန္၌ မိမိအား စြန္႔ပစ္ ထားခဲ့ေသာ၊ မိမိက စြန္႔လႊတ္ခဲ့ေသာ အႏုပညာေလာကႀကီးထဲသို႔ ျပန္၀င္ေရာက္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့သည္။

“ေအာ္ . . . . ဘ၀သံသရာ…….။”

မိမိတို႔ ေလးစားၾကည္ညိဳ အားက်ဂုဏ္ယူေနၾကတဲ့ “အေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္”က မိမိတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အထြဋ္အျမတ္ျဖစ္သူ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း”ရဲ႕ အတၳဳပတၱိ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားႀကီးကို ႐ုိက္ကူး ေတာ့မည္တဲ့။ အႏုပညာအင္အားေပါင္းစံု၊ ျပည္သူလူထုအင္အားေပါင္းစံု၊ အစိုးရ႒ာနမ်ား၏ အကူအညီတို႔ႏွင့္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ ျပည့္၀စြာျဖင့္ ျမန္မာျပည္္ရဲ႕ အတၳဳပတၱိ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အတၳဳပတၱိေမာ္ကြန္း မွတ္တိုင္ကို စိုက္ထူေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ဖြား ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ မိမိ က်င္လည္လႈပ္ရွားရာ လူမႈေရးနယ္ပယ္မွ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာစြာျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ ဂုဏ္ယူမုဒိတာပြားေနမိ ေတာ့သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ႐ုပ္ရွင္အႏုပညာသည္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုၾကမည့္ (၃.၁၂.၂၀၁၁) ရက္ေန႔တြင္ မိမိအား လာေရာက္ရန္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည့္အတြက္ မိမိသြားေရာက္ခဲ့သည္။ (၄)ႏွစ္တာ ကာလေ၀းကြာခဲ့ေသာ အႏုပညာေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ခဲ့ရသည္။ အားလံုး၏မ်က္လံုးမ်ားသည္ ခ်စ္ခင္ေလးစား ၾကည္ညိဳ ၾကေသာ အေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေတြ႔ဆံုခြင့္ရ၍ ေတာက္ပ၀င္းလက္ေနၾကသည္ကို ျမင္ေတြ႔ရမိသည္။ အေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အားလံုးသေဘာတူညီ၍ ဇာတ္ကား႐ုိက္ကူးမႈကို စတင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းၾကသည္ကို ေနာက္မွ မိမိသိရသည္။ သို႔ေသာ္… မိမိထံသို႔မည္သူမွ် အေၾကာင္းၾကား အသိေပးျခင္းမရွိခဲ့ေခ်။ မည္သို႔ရွိေစ… မိမိ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏႈးမိသည္။ အႏုပညာေလာကသားမ်ားအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ မုဒိတာပြားႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုေဖာ္ထုတ္ၾကမည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားႀကီးကား ျမန္မာ့သမိုင္း၊ ျမန္မာ့အတၳဳပတၱိ၊ ျမန္မာ့ရာဇ၀င္၊ ျမန္မာ့ေမာ္ကြန္း၊ ျမန္မာအာဇာနည္ဟူ၍ ကမ႓ာေပၚရွိ လူသားမ်ားအားလံုး မ်က္စိေထာင့္ေထာက္ၾကည့္ၾကမည့္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ အမ်ဳိးသားေရးကိစၥ ျဖစ္ေတာ့သည္ မဟုတ္ပါလား။

(၂၀.၁၂.၂၀၁၁) ရက္ေန႔တြင္ မိမိထံသို႔ထပ္မံ၍သတင္းပို႔လာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေတြ႔လိုသည္ ဟု ခ်ိန္းဆိုသည့္အတြက္ မိမိသြားေရာက္ခဲ့သည္။ အေမကေျပာသည္ “ယခု ‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း’ ဇာတ္ကားမွာ သား, ပါရမယ္၊ သား,ကိုပါ အေမတာ၀န္ေပးတယ္… ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္န႔ဲ ….” ဟု။ မိမိမည္သို႔မွ် ျပန္လည္ ေျပာရန္ အင္အားမရွိေတာ့ေခ်။ အေမေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည့္ ေန႔ရက္က အေမ့ဆီ မိမိတစ္ဦးတည္း သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ဂါရ၀ျပဳခဲ့သည္။ အဲဒီေန႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိမိက အေမ့အား “အေမ … တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အေမေပးတဲ့တာ၀န္ေတြကို သား ထမ္းေဆာင္ေပးဆပ္ပါ့မယ္”ဟု ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။ အမွန္မွာ.... “အေမေရ၊ သား ဒီအႏုပညာအလုပ္ကို ျပန္မလုပ္ ပါရေစနဲ႔ေတာ့၊ သားရဲ႕လူမႈေရးလုပ္ငန္းမွာ စိတ္ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းနဲ႔ သီလလံုၿခံဳစြာ ကုသိုလ္ေရးအတြက္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လုပ္ပါရေစေတာ့” ဟုေျပာဆိုသင့္သည္ မဟုတ္ပါလား။ သို႔ေသာ္ အေမသည္ မိမိ၏ သူရဲေကာင္းႀကီးျဖစ္သည္။ အေမ့ကိုေလးစားသည္၊ ခ်စ္ခင္သည္၊ ၾကည္ညိဳသည္။ အေမသည္ အမွန္စင္စစ္ လူမႈေရးသူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူမႈေရး သမားတို႔မည္သည္ စြန္႔လႊတ္မႈ၊ အနစ္နာခံမႈ၊ စြန္႔စားမႈ၊ ေပးဆပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ေဖးမမႈ၊ ကူညီမႈစသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား ရွိဖို႔လိုသည္။ အေမ့မွာ ယင္းဂုဏ္ပုဒ္မ်ားထက္မကေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ႀကီးမ်ား၊ စြမ္းအားမ်ား၊ ပါ၀ါမ်ားရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထို႔ေၾကာင့္အေမ့ရဲ႕ “သားကိုတာ၀န္ေပးတာ” ဟူေသာ စကားရပ္ကို မိမိ မလြန္ဆန္ ၀င့္ေတာ့ေပ။

ထို႔ေၾကာင့္… မိမိအား ဘႀကီးမိုး(ဦးမိုးသူ)၊ ညီမငယ္ ဒါ႐ိုက္တာ-ၾကည္ျဖဴသွ်င္ႏွင့္ ညီငယ္ ဒါ႐ိုက္တာ၀ိုင္းတို႔မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ႐ိုက္ကူးအေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကမည့္ အဖြဲ႔တြင္ ဒု-ဥကၠ႒ေနရာမွ ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္ ေျပာဆိုလာသည္။ ထပ္မံ၍ (၂၃.၁၁.၂၀၁၁) ရက္ေန႔တြင္လည္း ႀကီးေလးေသာတာ၀န္မ်ား၊ ၀တၱရားမ်ားအားထပ္မံ၍ ထမ္းေဆာင္ေပးရန္ အဓိကေနရာမ်ားတြင္ မိမိအားထည့္သြင္းရန္ စီစဥ္ၾကျပန္သည္။ မိမိျပန္လည္၍ ေျပာၾကားခဲ့ရသည္။ “အလုပ္တစ္ခု လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္တဲ့ေနရာမွာ စည္းစနစ္က်ဖို႔လိုတယ္၊ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းၿပီးရင္ လူစံုအစည္းအေ၀း လုပ္ၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အတည္ျပဳရတယ္၊ အမ်ားသေဘာတူတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္ရမယ္” ဟု မိမိတတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္…. မိမိ ေစ်းကိုင္ျခင္းမဟုတ္။ မိမိႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကပတ္သက္မႈ မရွိေတာ့ပါ။ မိမိ ပါ၀င္ လာမႈအား မႀကိဳက္သည့္သူ၊ မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့သူေတြသည္လည္း ရွိေနသည္မဟုတ္ပါလား။

          သို႔ေသာ္… အေမက မိမိကို အားေပးစကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။
“သား… လူမ်ားအတင္းေျပာတာ၊ အပုပ္ခ်တာေတြကို ဂ႐ုမစိုက္နဲ႔၊ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္လုပ္ငန္းကို ကိုယ္လုပ္” တဲ့။
“အေမဆိုရင္ အတင္းေျပာတာ၊ အပုပ္ခ်၊ အျပစ္ေျပာခံရတာ အမ်ားဆံုးေသာ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲမွာ ေနရတာ၊ ေသေၾကာင္းႀကံတဲ့သူရွိသလို၊ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေလးေတြ လာေပးတဲ့သူလည္း ရွိတာဘဲေလ။ ဒါေပမယ့္ အေမအားလံုးနဲ႔ လက္တြဲႏိုင္တယ္။ ေလာကႀကီးကို ဒီလိုဘဲ တည္ေဆာက္ရမယ္၊ ဒီလိုဘဲ ရင္ဆိုင္ရမယ္” တဲ့။

ဟုတ္ပါတယ္အေမ။ ဒါေပမယ့္ ယခု အႏုပညာသည္ေတြ တည္ေထာင္ၾကမယ့္ ျမန္မာ့သမိုင္း မွတ္တိုင္ႀကီး အတြက္ သားဟာ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္လိုပါဘူးအေမ။ အေမေပးတဲ့တာ၀န္ကို သား ေက်ပြန္ခ်င္ပါတယ္အေမ။ သမိုင္းမွတ္တိုင္ စိုက္ထူတဲ့ လုပ္ငန္းႀကီးမွာ သားလည္း ပါ၀င္ခ်င္တာေပါ့အေမ။ သားနည္းတူ အႏုပညာသည္တိုင္း ျမန္မာျပည္သူလူထု အားလံုး တစ္ေယာက္မက်န္ ပါ၀င္ခ်င္ၾကပါတယ္အေမ။

တစ္ခုဘဲ သားေျပာခ်င္ပါတယ္အေမ။
          ဒီလို ျမန္မာ့သမိုင္းမွတ္တိုင္ႀကီးကို ေဖာ္က်ဴးၾကတဲ့ေနရာမွာ ပါ၀င္ၾကတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြအားလံုးဟာ ေနရာကအဓိကမဟုတ္၊ မိမိတို႔ေပးဆပ္မႈ၊ အနစ္နာခံမႈ၊ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား၊ လူမႈခြန္အားမ်ားသာအဓိကဟု ေျပာလိုပါတယ္။ ပါ၀င္သူအခ်င္းခ်င္းေသာ္၄င္း၊ မပါ၀င္ဘဲေဘးမွေန၍၄င္း၊ အတင္းအဖ်င္း၊ ေ၀ဖန္၊ ဘုေျပာ၊ ပုတ္ခတ္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ လုပ္ေနၾကတာဟာ အကုသိုလ္ေတြ သယ္ေဆာင္ေနၾကတယ္လို႔ အသိတရားေလးမ်ား ရၾက ေစခ်င္တယ္။

          ယခု ေဖာ္က်ဴးဖန္တီးၾကမည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားမွ ရ႐ွိမည့္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ျမန္မာ ျပည္တြင္း႐ွိ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး စတဲ့က႑မ်ားကို လွဴဒါန္းမႈျပဳမယ္လို႔ အေမ ေျပာၾကားထားသည့္ အတြက္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ကို ေဖာ္က်ဴးမည့္ သမိုင္းအတၱဳပၸတၱိ ဇာတ္ကားတစ္ကားျဖစ္သလို ဘာသာ သာသ နာအတြက္ သာသနာျပဳမည့္ လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ရပ္ဟု ျမင္ေတြ႔မိပါတယ္။

          ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးဘဲလုပ္လုပ္၊ စီးပြားေရးဘဲလုပ္လုပ္၊ ပညာေရးဘဲလုပ္လုပ္၊ က်န္းမာေရးဘဲလုပ္လုပ္၊ လူမႈေရးဘဲ လုပ္လုပ္၊ ယခုကဲ့သို႔ အမ်ဳိးသားေရးကို ေဖာ္ထုတ္ၾကမယ့္ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ထမ္းရြက္ၾကမယ့္ အႏုပညာအလုပ္ကိုဘဲ လုပ္လုပ္ ေပးဆပ္ၾကမည့္သူတိုင္း သီလ၊ သမာဓိလံုၿခံဳစြာျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ၾကၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ကို မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သစၥာအဓိ႒ာန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တည္းဟူေသာ ပါရမီ (၁၀)ပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး ပြားမ်ားၿပီး ပညာဥာဏ္ကိုသံုးကာ မိမိတို႔ရည္ရြယ္ေသာ လုပ္ငန္းကို ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကဖို႔သာ အေရးႀကီးပါေၾကာင္း ပါ၀င္ၾကမည့္ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ အမ်ားျပည္သူလူထုမ်ားအားလံုးကို တပ္လွန္႔ႏႈိးေဆာ္ လိုက္ရပါေတာ့သည္။

          ပါရမီ (၁၀) ပါးလက္ကို္င္ထား၍ သမိုင္းမွတ္တိုင္ကို ေဖာ္ထုတ္ၾကပါစို႔လားဗ်ာ . . . . ။


ေက်ာ္သူ



ဦးေက်ာ္သူ၏ ေဖ့ဘြတ္မွုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

Posted in: ေဆာင္းပါး